Φθίνει ένα από τα τελευταία παραδοσιακά «επαγγέλματα» της Κρήτης, αυτό του καζανάρη, του αποσταγματοποιού της ρακής από στράφυλα, σε βαθμό που πλέον επιτρέπει σε πολλούς να μιλούν για εξάλειψη της παραδοσιακής αυτής δραστηριότητας από το νησί.

Η μεγάλη γραφειοκρατία, η οικονομική πίεση μέσω της φορολογίας, τα προσκόμματα που θέτει η πολιτεία στην τυποποίηση της ρακής που παράγουν τα παραδοσιακά καζάνια και τώρα το προσχέδιο νόμου με το οποίο γνωστοποιήθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να επιβάλει στους καζανάρηδες να πωλούν υποχρεωτικά τη ρακή τους σε ποτοποιούς επιβεβαιώνει τους φόβους των παραδοσιακών αποσταγματοποιών της Κρήτης.

Σύμφωνα με το προσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών ο καζανάρης δε θα μπορεί να πωλεί τη ρακή που παράγει απευθείας στον καταναλωτή χύμα, όπως μπορεί ως σήμερα. Ο νόμος που ετοιμάζεται θα υποχρεώνει τους καζανάρηδες να υπογράφουν συμβόλαια πώλησης της παραδοσιακής κρητικής ρακής στους ποτοποιούς, γεγονός που οδηγεί στην παράδοσή της στις μεγάλες επιχειρήσεις ποτοποιίας.

Ο προβληματισμός των καζανάρηδων είναι πώς θα διαμορφώνεται η τιμή του προϊόντος κάθε σεζόν, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της απόσταξης, οπότε το προϊόν θα πρέπει να παραδίδεται στην εμπορικά, ισχυρή ποτοποιία. Οι τιμές – εκτιμούν οι καζανάρηδες – θα μειωθούν σε βαθμό που θα καταστήσουν τη δραστηριότητα αυτή ασύμφορη, οπότε και θα αναγκαστούν οι καζανάρηδες να σταματήσουν να καζανεύουν, γιατί το κόστος δημιουργίας «ποτοποιίας» από ένα καζανάρη είναι απαγορευτικό. Έτσι, μια δραστηριότητα συνδεδεμένη με την παράδοση της Κρήτης θα εξαλειφθεί.
Ο Μιχάλης Χουρδάκης – ο Νίσπιτας – δεν έκρυψε τον έντονο προβληματισμό του μιλώντας χθες στην ΑΝΑΤΟΛΗ. «Η πολιτική που ακολουθεί το κράτος απέναντι στην παραδοσιακή απόσταξη της ρακής, η οποία οργανώθηκε συστηματικά, με τις άδειες που χορήγησε ο Ελ. Βενιζέλος το 1917, οδηγεί στην εξαφάνιση των παραδοσιακών καζανιών».

Όπως εξήγησε, το πλαφόν των 21 κιλών ρακής ανά 100 κιλών στράφυλων βάσει του οποίου επιβάλλεται η φορολογία που πληρώνει ο καζανάρης, είναι εξουθενωτικό γιατί απλούστατα είναι πολύ δύσκολο ή μάλλον απίθανο να παραχθεί τέτοια ποσότητα ρακής από τόσα στράφυλα!
Ο αριθμός των καζανάρηδων από τα μέσα της δεκαετίας του '80, που άρχισε η πολιτεία να παρεμβαίνει και να βάλει κατά της παραδοσιακής αυτής δραστηριότητας θεσμοθετώντας μέτρα όλο και πιο επαχθή για τη συγκεκριμένη ασχολία έχει μειωθεί δραματικά και στο Μεραμπέλλο, όπως είπε ο κ. Χουρδάκης. Ανέφερε δε ότι και ο ίδιος που διατηρούσε δύο καζάνια, πούλησε το ένα και σκέφτεται σοβαρά φέτος αν θα λειτουργήσει και εκείνο που έχει. Χαρακτηριστικό είναι ότι από καμιά σαρανταριά, παραδοσιακά καζάνια που λειτουργούσαν πριν από χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Νεάπολης σήμερα απόμειναν δύο... χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτά οι άδειες που έχουν λάβει «βιοτεχνική» μορφή.

«Κάθε χρόνο προσθέτουν και από ένα νέο πρόσκομμα προκειμένου να δυσκολέψουν τη ζωή των καζανάρηδων. Αυτό ήταν και η κύρια αιτία που έκανε τους περισσότερους να τα εγκαταλείψουν απηυδισμένοι από τη μεταχείριση που τους επιφύλαξε η πολιτεία και είτε τα πούλησαν είτε απλά τα έχουν κάπου παρατημένα. Νέοι δυστυχώς δεν εμφανίζονται σε βαθμό που να πει κανείς ότι υπάρχει ελπίδα να συνεχιστεί η παράδοση με τα καζάνια της ρακής», είπε ο κ. Χουρδάκης.

Οι Λασιθιώτες καζανάρηδες δεν είναι οργανωμένοι σε σωματείο, σε αντίθεση με τους Ηρακλειώτες, οι οποίοι έχουν το Σύλλογο Παραδοσιακών Αποσταγματοποιών Τσικουδιάς και φαίνεται ότι αντιδρούν έντονα στο νόμο που έχει πρόθεση να προωθήσει η κυβέρνηση για υποχρεωτική πώληση της ρακής στις ποτοποιίες. Μάλιστα έχουν προγραμματίσει συγκέντρωση αύριο στις Δαφνές και έκτακτη γενική συνέλευση για τις 10 Νοεμβρίου, κατά την οποία και θα αποφασίσουν τον τρόπο αντίδρασής τους στα σχέδια της κυβέρνησης.

πηγή: http://www.anatolh.com/