Ο οκτάχρονος αγώνας των κατοίκων των πρωην Κοινοτήτων Βραχασίου και Μιλάτου ενάντια στην αναγκαστική συνένωση με το Δήμο Νεάπολης μέσω του σχεδίου “Ι. Καποδίστριας”  θα μείνει στην ιστορία σαν μια επιτυχημένη αντίδραση των  τοπικών  κοινωνιών ενάντια στην κατάργηση του δικαιώματος στην αυτοδιοίκηση.
Περιπτώσεις σαν  τη δική μας υπήρξαν και άλλες ανά την Ελλάδα, ενώ στη συνείδηση των μικρών τοπικών κοινωνιών το σχέδιο “Καποδίστριας”  έχει καταγραφεί ως καταστροφικό για τη συνέχιση ύπαρξης των χωριών, αφού στα 12 χρόνια εφαρμογής του Καποδίστρια πολλά χωριά ανά την Ελλάδα ερήμωσαν και απέμειναν σε αυτά μόνο οι  γηραιότεροι, να περιμένουν μοιρολατρικά την  πλήρη ερήμωση.
Τώρα οι ίδιοι που έφτιαξαν τον Καποδίστρια επανέρχονται με τον Καλλικράτη για να δώσουν τη χαριστική βολή στην αυτοδιοίκηση και στις τοπικές κοινωνίες, προωθώντας τον με μεγαλοστομίες για ενίσχυση της εξουσίας του δημότη κ.α. ενώ στην πράξη πρόκειται για την  πλήρη απομάκρυνση των κατοίκων από κάθε μορφή τοπικής εξουσίας. Στους δήμους -  μαμούθ του Καλλικράτη οι κάτοικοι των χωριών έχουμε πια το ρόλο του κομπάρσου, αφού τα εκλογικά μεγέθη μεταφέρουν την τοπική εξουσία στα αστικά κέντρα και εμείς χάνουμε πλέον κάθε ουσιαστικό δικαίωμα λόγου και απόφασης στα θέματα διοίκησης του τόπου μας. Παράλληλα, οι συνεχόμενες οικονομικές περικοπές του κράτους εις βάρος της αυτοδιοίκησης και η δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας αποτελούν το χειρότερο δυνατόν οικονομικό περιβάλλον  για να εφαρμοστεί μια τέτοια αλλαγή στη αυτοδιοίκηση και προδιαγράφουν ότι οι νέοι καλλικρατικοί δήμοι θα έχουν προβλήματα επιβίωσης από το ξεκίνημα τους.
Παρά τις συνεχείς κυβερνητικές αοριστολογίες περί μεγάλης αλλαγής, κανείς δεν έχει δώσει μέχρι στιγμής ουσιαστική απάντηση για το ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που επιβάλλουν αυτό το νέο γύρο αναγκαστικών συνενώσεων των οργανισμών αυτοδιοίκησης. Κανείς δεν μας έχει δώσει ουσιαστική απάντηση γιατί η κυβέρνηση προχώρησε τώρα στην εφαρμογή του σ Καλλικράτη παρά την αντίθετη γνώμη των οργάνων της αυτοδιοίκησης (ΚΕΔΚΕ, ΕΝΑΕ, τοπικές ΤΕΔΚ) και την αντίθεση των τοπικών κοινωνιών.
Η για δεύτερη φορά αναγκαστικη κατάργηση του αυτοδιοικητικού φορέα της περιοχής μας (της Κοινότητας Βραχασίου) είναι μια πράξη αυταρχική, αντιδημοκρατική, αρνητική για το μέλλον του τόπου και μας βρίσκει πλήρως αντίθετους, όπως και το πρόγραμμα Καλλικράτης.
Είμαστε σίγουροι ότι όσοι σήμερα υποστηρίζουν και προπαγανδίζουν τον “Καλλικράτη” σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την εφαρμογή του θα ψάχνουν δικαιολογίες για να καλύψουν την αποτυχία του.

Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι η πιο συνεπής στάση στις επικείμενες αυτοδιοικητικές  εκλογές για εμάς που συμμετείχαμε στον αγώνα για το Δήμο Βραχασίου και τώρα διαφωνούμε με την κατάργηση της Κοινότητας Βραχασίου και τον Καλλικράτη είναι, είτε η πλήρης αποχή από τις εκλογές (όπως κάναμε και στις εκλογές του Καποδίστρια), είτε η καταψήφιση των συνδυασμών που υποστηρίζουν το σχέδιο Καλλικράτης.
Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι οι απόψεις μας   θα κριθούν από την τοπική πραγματικότητα στα χωριά μας στο άμεσο μέλλον μετά τις εκλογές.

Πρώην μέλη της επιτροπής αγώνα  Δήμου Βραχασίου:

πάτερ Γεώργιος Σουλαδάκης

Δημήτριος Κυριακάκης, πρόεδρος πολιτιστικού συλλόγου Βραχασίου “ο Αναύλοχος”

Γεώργιος Τζανάκης

Γεώργιος Βουρλάκης

Γεώργιος Μανουσάκης